Lifestyle กลยุทธ์วันนี้ ตอน สนับสนุนเด็ก ให้มีโอกาสสร้างรายได้ด้วยตัวเอง
สนับสนุนเด็ก ให้มีโอกาสสร้างรายได้ด้วยตัวเอง
อีกหนึ่งความคิดครับที่ผมได้ Get เอาไอเดียขึ้นมา ตามชีวิตปกตินั้น เด็กที่อายุ 10-15 ปี เริ่มจะมีความฉลาดไหวพริบขึ้น และยังอยู่ในช่วงของการเรียนการศึกษา ในไทยเองเด็กอายุประมาณนี้จะมีเด็กที่ได้เรียนหนังสือ พออ่านออกเขียนได้ อีกมุมหนึ่งก็ยังไม่สามารถที่จะตั้งตัวเขียนหนังสือได้เลย ก็เป็นที่น่าลำบากหน่อย ก็พยายามเอาสิ่งที่เป็นตัวเค้ามาเป็นแนวทางให้กับเค้าเอง ฉะนั้นแนวคิดของผมจึงอยากให้เด็ก เริ่มสร้างอาชีพที่ง่าย และสามารถนำมาประกอบเลี้ยงกับชีวิตไปพร้อมๆกับการเรียนเพื่อความมั่นคงในชีวิตครับ
Blogger การเขียนบทความนี่เองครับที่สามารถตั้งรากฐานของความเป็นการเป็นงานได้ ซึ่งการเรียนนั้นควรฝึกให้เด็กได้มีส่วนร่วมในการเขียนบทความลงใน Blog ของตัวเองแล้วแพร่ไปให้ผู้คนได้ดูบ้าง (เป็นเพียงความคิดผม) เป็นสิ่งแรกที่เด็กๆอาจจะนำมาต่อยอดในภายภาคหน้าจนกระทั้งยึดหลักเป็นอาชีพเลยก็เป็นได้ ทั้งนี้หากตัวเด็กเองสนใจก็จะเป็นสิ่งที่ดีมาก พ่อแม่ผู้ปกครองก็จะได้อยู่ใกล้ชิดในตัวเด็กมากยิ่งขึ้น และสามารถสังเกตุว่าลูกของเขานั้นชอบอะไรบ้าง
ในอีกทางหนึ่งคุณครูที่คอยดูแลเด็กต่อจากผู้ปกครองก็สามารถเพิ่มความรู้ให้กับเด็กได้โดย ปรับปรุงบทความ Blogger ให้ดีขึ้น อีกทั้งทำการร่วมกิจกรรมที่เป็นประโยชน์แบบกลุ่ม แล้ว รายงานประเมินผลจากเซ้นส์ของคุณครูเอง ให้ลองมาปรับใช้กับเด็กดูว่ามันดีไหม?? แล้วเราควรทำอย่างไรให้เด็กๆเริ่มเขียนบทความเองได้ดี?? คร่าวๆก็จะมีประมาณนี้
ให้เด็กๆเริ่มหาประตูความชอบของเค้าเอง ว่าเค้าชอบอะไรใน Blogger ส่วนตัวผมมองว่า Blogger เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้คนที่เขียนมีความเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น แล้วมองถึงค่าตอบแทนว่า เมื่อเขียน Blogger นี้ไปเรื่อยๆด้วยความชอบแล้วได้สิ่งตอบแทนในชีวิตที่อิสระ เค้าจะชอบไหม?? ลองถามเค้าในเมื่อถึงเวลา ทางด้านพ่อแม่ผู้ปกครองทางบ้านเมื่อเริ่มเห็นการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นว่า ลูกอายุเท่านี้เริ่มสร้างรายได้ด้วยตัวเอง ใช้เวลาแต่เด็กๆให้มีประโยชน์พร้อมๆไปกับการเรียนรู้และความอบอุ่นในครอบครัว
หากมีเด็กที่ยังมีปมด้อยอยู่...ที่สำคัญที่สุดคือเพื่อนครับ การที่เริ่มมีเพื่อนที่ดีคือเริ่มจากอาศัยความอบอุ่นของการทำงานเป็นกลุ่มด้วย แล้วให้เชื่อมโยง Blogger ติดตามซึ่งกันและกัน เพื่อที่จะให้เด็กๆนั้นบอกเล่าความเป็นเป็นตัวเองขึ้นมาด้วยตัวเองครับ
อีกหนึ่งความคิดครับที่ผมได้ Get เอาไอเดียขึ้นมา ตามชีวิตปกตินั้น เด็กที่อายุ 10-15 ปี เริ่มจะมีความฉลาดไหวพริบขึ้น และยังอยู่ในช่วงของการเรียนการศึกษา ในไทยเองเด็กอายุประมาณนี้จะมีเด็กที่ได้เรียนหนังสือ พออ่านออกเขียนได้ อีกมุมหนึ่งก็ยังไม่สามารถที่จะตั้งตัวเขียนหนังสือได้เลย ก็เป็นที่น่าลำบากหน่อย ก็พยายามเอาสิ่งที่เป็นตัวเค้ามาเป็นแนวทางให้กับเค้าเอง ฉะนั้นแนวคิดของผมจึงอยากให้เด็ก เริ่มสร้างอาชีพที่ง่าย และสามารถนำมาประกอบเลี้ยงกับชีวิตไปพร้อมๆกับการเรียนเพื่อความมั่นคงในชีวิตครับ
Blogger การเขียนบทความนี่เองครับที่สามารถตั้งรากฐานของความเป็นการเป็นงานได้ ซึ่งการเรียนนั้นควรฝึกให้เด็กได้มีส่วนร่วมในการเขียนบทความลงใน Blog ของตัวเองแล้วแพร่ไปให้ผู้คนได้ดูบ้าง (เป็นเพียงความคิดผม) เป็นสิ่งแรกที่เด็กๆอาจจะนำมาต่อยอดในภายภาคหน้าจนกระทั้งยึดหลักเป็นอาชีพเลยก็เป็นได้ ทั้งนี้หากตัวเด็กเองสนใจก็จะเป็นสิ่งที่ดีมาก พ่อแม่ผู้ปกครองก็จะได้อยู่ใกล้ชิดในตัวเด็กมากยิ่งขึ้น และสามารถสังเกตุว่าลูกของเขานั้นชอบอะไรบ้าง
ในอีกทางหนึ่งคุณครูที่คอยดูแลเด็กต่อจากผู้ปกครองก็สามารถเพิ่มความรู้ให้กับเด็กได้โดย ปรับปรุงบทความ Blogger ให้ดีขึ้น อีกทั้งทำการร่วมกิจกรรมที่เป็นประโยชน์แบบกลุ่ม แล้ว รายงานประเมินผลจากเซ้นส์ของคุณครูเอง ให้ลองมาปรับใช้กับเด็กดูว่ามันดีไหม?? แล้วเราควรทำอย่างไรให้เด็กๆเริ่มเขียนบทความเองได้ดี?? คร่าวๆก็จะมีประมาณนี้
ให้เด็กๆเริ่มหาประตูความชอบของเค้าเอง ว่าเค้าชอบอะไรใน Blogger ส่วนตัวผมมองว่า Blogger เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้คนที่เขียนมีความเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น แล้วมองถึงค่าตอบแทนว่า เมื่อเขียน Blogger นี้ไปเรื่อยๆด้วยความชอบแล้วได้สิ่งตอบแทนในชีวิตที่อิสระ เค้าจะชอบไหม?? ลองถามเค้าในเมื่อถึงเวลา ทางด้านพ่อแม่ผู้ปกครองทางบ้านเมื่อเริ่มเห็นการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นว่า ลูกอายุเท่านี้เริ่มสร้างรายได้ด้วยตัวเอง ใช้เวลาแต่เด็กๆให้มีประโยชน์พร้อมๆไปกับการเรียนรู้และความอบอุ่นในครอบครัว
หากมีเด็กที่ยังมีปมด้อยอยู่...ที่สำคัญที่สุดคือเพื่อนครับ การที่เริ่มมีเพื่อนที่ดีคือเริ่มจากอาศัยความอบอุ่นของการทำงานเป็นกลุ่มด้วย แล้วให้เชื่อมโยง Blogger ติดตามซึ่งกันและกัน เพื่อที่จะให้เด็กๆนั้นบอกเล่าความเป็นเป็นตัวเองขึ้นมาด้วยตัวเองครับ
หากจะสอบถามเพิ่มเติมสามารถ PM มาด้านล่างนี้ได้ครับ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น