Lifestyle ยังไม่แน่ใจในตัวเอง

     ตอนนี้ผมยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะเอาความรู้ทั้งหมดมากองไว้ที่ไหน...บางเรื่องราว..มันคือความหวังของชีวิตที่จะต้องดำเนินไปเพื่อให้ถึงจุดตามที่ตัวเองหวังไว้...แต่แล้วก็มีความไม่แน่ใจในตัวเอง...หรือยังกลัวว่าจะพลาด...และกลัวว่าจะไม่สามารถทำได้....ขนาดทำไปแล้วก็รู้เลยว่ามันเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่และต้องเอาชีวิตเข้าแลกจริงๆ

     ในโลกใบนี้..สิ่งที่สำคัญที่สุดเลยคือ...อารมณ์...เราจะเอาชนะมันได้อย่างไง...มันยากมากจริงๆ...อีกอย่างคือความคิดที่มันอยู่ในตา ที่มันคิดเป็นเรื่องราวไม่มีวันจบ ไม่มีว่าจะได้พักเลย...และในขณะนั้น บางครั้งความคิดจะครอบงำเราให้ไปในทางที่ดีบ้าง ชั่วบ้างเมื่อครอบงำแล้วเราก็อาจจะกระทำไปด้วยความอยาก...หรือ ไม่อยาก...จนกระทั้งสำเร็จลุล่วงไปตามความคิดที่มันผุดขึ้นมา...และไม่รู้ว่าความคิดเกิดขึ้นมาได้อย่างไง....ซึ่งเรื่องนี้คงมีสิ่งที่พิสูจน์ได้คือ พระพุทธศาสนา....

     ในบางครั้งผมพยายามที่จะรักษาศีล...แต่มันก็ยากมาก...พยายามที่จะหักห้ามใจแต่ก็ไม่สำเร็จ โดยเฉพาะในเรื่องของกามราคะ....นี่คือปัญหาใหญ่สำหรับผม....ซึ่งการตั้งสัจจะ...กับขันตินั้น..ต้องมีความต่อเนื่องจนกระทั้งหักห้ามใจตัวเองนั้นให้ได้ตลอดไป...ผมมีทั้งความท้อและก็ยังมีความเร้าร้อนอยู่ในใจอยู่เสมอ เพราะการตั้งสัจจะนั้น...ขันติของผมมันไม่สามารถสู้..หรือความอดทนอดกลั้นได้เลย

     จนกระทั้งมาเขียน Blog บรรยายความรู้สึกที่มีอยู่ในขณะที่เขียนนี้ ออกมาจากจิตใจ .... จนกระทั้งผมเองได้เข้าใจว่าการปฏิบัติในทางพระพุทธศาสนานั้นมันลึกซึ้งมาก เกินกว่าผมจะเข้าใจ และท้อใจในบางครั้ง แต่ก็ต้องพยายามต่อไป... ผมละอายใจตัวเองอย่างมากในทุกๆครั้งที่ทำผิด..ในเรื่องของศีล...ที่สำคัญคือผมยังโง่อยู่ และ ไม่สามารถที่จะรักษาสัจจะเอาไว้ได้ ผมจึง ไม่แน่ใจในตัวเองว่า การที่จะบวช แล้วปฏิบัตินี้ ผมจะทำได้หรือเปล่า จากที่ลองฝึก ลองผิดลองถูก...มันก็ยังแพ้ทุกครั้งไป ช่วงตอนที่ปฏิบัติน้ำตาก็ไหล...ไม่รู้ว่าไหลไปเท่าไหร่ กี่ครั้ง เมื่อไหร่ จนกระทั้งมาถึงตอนนี้....ผมแพ้  แล้วก็ไม่สามารถปฏิบัติบูชาตามที่ตั้งใจเอาไว้

    แน่นอนว่าการดูถูกตัวเองนั้นเป็นภัยอย่างยิ่ง แต่บางครั้งมันก็ต้องมีความตั้งใจไว้ก่อน..ว่าเราจะไม่ทำอย่างงี้อีกต่อไป...

     การที่เราได้กระทำผิดนั้นมันไม่สามารถแก้ไขได้ เพราะมันเป็นอดีต และมันยังเป็นเวรเป็นกรรมอยู่ และคนเราไม่สามารถที่จะพ้นกรรมได้เลย....ฉะนั้นผมคงต้องอยู่อย่างมนุษย์ธรรมดา....ดีที่สุดแล้วสำหรับผม ส่วนท่านใดที่ปราถนาถึงพระนิพพาน แล้วปฏิบัติบูชา ข้าพเจ้าก็ขอสาธุ อนุโมทนาด้วยน่ะครับ...ท้ายนี้ผมแนะนำให้ท่านที่ปราถนานิพพานให้ไปฟังเทปบันทึกเสียง หลวงปู่สาวกโลกอุดร ธมฺมปาโล แล้วปฏิบัติแบบจริงๆจังๆ ฟังจนเข้าใจตั้งแต่ เบื้องต้น ท่ามกลาง และบั้นปลาย ผมก็แนะนำได้เพียงเท่านี้ เพราะผมก็ยังโง่อยู่และยังติดในโลก ยังมีกิเลส อยู่เต็มหัวใจครับ