Blogjack-gpt

การทำเนื้อเรื่อง Youtube ให้น่าสนใจ      ครับ ก็ตามหัวข้อเลย...ซึ่งผมเองก็เคยทำ Youtube มาก่อน มันเป็นสิ่งที่ผมชอบ และ รักเหมือนกัน แต่ด้วยระยะเวลา Upload มันนานเหลือเกิน ผมเลยเลือกที่จะเขียน และผมก็ชอบและรักที่จะทำมันต่อไป...การทำเนื้อเรื่องให้น่าสนใจบนโลกออนไลน์อย่าง Youtube นั้น ต้องทำอะไรที่เหมาะกับเราเอง....และสิ่งที่สำคัญเลยคือ ทำให้คนดูนั้นรู้สึกชอบ สนุก ดราม่า หรืออะไรก็ตามที่ทำให้เนื้อหา เนื้อเรื่องมันน่าติดตามกด Subscribe กันไปยาวๆเลย ยังไงผมก็จะนำส่วนสำคัญสำหรับผมที่ได้ศึกษามาพอสมควร และ พอที่จะแนะนำผู้ที่กำลังจะอ่านต่อไปนี้ได้ลองนำไปปรับใช้กันนะครับ 1.เริ่มจาก Video รายละเอียดที่มีคุณภาพ       ในบางครั้ง ผู้ที่ดู Youtube เองก็ต้องการคมชัด และ เสียงที่คมชัด ซึ่งมันก็เป็นส่วนหลักๆที่จะต้องทำกันอยู่แล้ว 2.วางเนื้อหาที่หักมุข หรือ สร้างความฮา สนุก ตามที่ตัวเองถนัด      เอาความเป็นตัวของคุณเองว่าคุณต้องการจะโชว์อะไรให้โลกเห็น...ไม่จะำเป็นต้องวางเนื้อหาให้มาก..ขอเพียงให้มันหักมุม ฮา สนุก ก็พอ...เพราะบางทีคลิปที่น่าสนใจบางที มีเพียงแค่ 15 วิ...ก็ฮาได้แล้ว ลองไปดูนะครับ 3.ทำให้ต่อเ

วันนี้วันศุกร์..ขอให้สุขที่ใจให้สบาย       ผมเชื่อว่าสมัยเด็ก วันศุกร์นี้จะเป็นอะไรที่สุดยอดมาก เมื่อกลับมาจากโรงเรียน...ความรู้สึกที่อัดแน่นตั้งแต่วันจันทร์ถึงวันศุกร์มันก็ผ่อนคลายลง ได้เล่นเกมส์อย่างเต็มที่...อย่างไงก็ตามมันเป็นช่วงที่ผมสนุกมาก...แต่แล้วด้วย วัยที่โตขึ้น...ความคิดได้เปลี่ยนไป..การงานเริ่มรัดตัวไม่มีเวลาว่าง...ความสนใจสิ่งเหล่านี้ก็เริ่มห่างหายไปทีละนิด...ความรู้สึกตอนนี้ผมอยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง...แต่มันทำอะไรอย่างงั้นไม่ได้แล้ว....วันวานที่ผ่านไปในแต่ละช่วงของชีวิตมันช่างน่าเบื่อ...ยิ่งทำงาน..ยิ่งทำการกักขังตัวเองในชีวิตที่จะทำในสิ่งที่ชอบ....วันเสาร์นี้ก็จะเขียน blog อีกทีกระตุ้นความต่อเนื่องหน่อย จะว่าไปแล้ววันเสาร์ผมก็หยุดเหมือนกัน เดี๋ยวเขียนบทความอีกเป็น ไดอารี่ชีวิตต่อไป ฮ่าๆที่จริงแล้วเราทำงานไปวันวัน...พอผ่านๆไปเพราะสิ่งที่ผมทำงานอยู่ในชีวิตตอนนี้...มันก็แค่รอเวลาให้มันผ่านพ้นไปตามกาลเวลา หากจะหาใครซักคนมาเป็นเพื่อนก็คงจะเป็น เกมส์และ blogger นี่หละว่างๆก็หาเล่น VRChat หรือไม่ก็ DotA2 ถ้าใครอยากเล่นกันผมก็สามารถ Add Steam มาได้นะครับ..ผมชื่อว่า Test19132

.... สาระสำคัญของการ "ตีกิน"      เมื่อทุกคน...ลืมบุญคุณของความขี้เกียจแล้วหละก็คุณจะเสียใจตลอดไป เพราะคำว่าขี้เกียจนี้ มักจะทำให้เรานั้นสบายได้บ้าง ถ้าหากเราขยันมากเกินไป...ก็จะทำให้เหนื่อยและต้องรับภาระ บางทีอาจจะทำให้คุณเครียด ฉะนั้นแล้ว ความขี้เกียจบางทีก็มีความสำคัญต่อชีวิตมนุษย์ แต่ก็ไม่ควรขี้เกียจจนเกินไปจนกินแรงทั้งตนเองและผู้อื่น ให้เราทำแบบพอดีนั้นแหละ คือการทำอย่างเรื่อยๆ ทำไปแบบปล่อยวาง...Oh My God Like ซะ..ฮ่าๆๆๆๆ ผมบ้าๆๆๆ

อยากจะอยู่เฉยๆ เงียบๆคนเดียว       ความรู้สึกตอนนี้ มันเป็นแค่ชั่วครั้งชั่วคราว มนุษย์ที่เราเป็นอยู่ต้องทำแต่งาน เพื่อปากท้อง...แต่มันเป็นเพียงความสุขเล็กๆน้อยๆ ไม่คงทนถาวร...มนุษย์ทุกคนหาดิ้นรนเพื่อเอาความทุกข์ใส่ตัวเองแล้วทะเยอทะยานอยากจะสุขเล็กๆน้อยๆอยู่ร่ำไป น่าเบื่อนัก...ในชีวิตนี้ เบื่อร่างกายที่ต้องกิน เบื่อร่างกายที่ต้องอาบน้ำ แปลงฟัน และอีกอื่นๆที่เต็มไปด้วยความทุกข์ทั้งนั้น....เมื่อรู้สึกอย่างงี้ก็เป็นเพียงแค่ของหลอกลวง...ผมเองก็ใช้ชีวิตไปวันๆ ไม่ต้องคิดถึงอนาคต...ไม่ต้องคิดถึงอดีต... แต่อดีตนั้นเป็นครูสอนให้ควรปรับปรุงแก้ไขสิ่งที่ไม่ดีให้กลายเป็นดี ให้อยู่กับปัจจุบันแล้วประคองชีวิตด้วยความพอดี เบิกบานและรู้ว่าสทุกสรรพสิ่งไม่ควรยึดมาอยู่ภายในใจของเรา ค่อยๆปล่อยให้หมดจด ให้วางแม้กระทั้งวางตัวมันเอง

[กาลเวลา] คืนที่ระบายความในใจ      ผมมีเพื่อนคนหนึ่ง...เพื่อนคนนี้ผมรู้จักมันตั้งแต่ ป.4 จนถึงตอนนี้ก็เกือบจะ 10 ปีแล้วที่ยังคุยกันอยู่เสมอ แต่มันก็เริ่มจางหายไปทุกๆวันเวลา....จากที่เคยเล่นเกมส์ หาความสนุกใส่ตัวเอง หาเป้าหมายในชีวิต...มันคงเป็นเพียงแค่ความว่างเปล่า...      เมื่อคืนผมได้มีเวลาคุยกับเพื่อนคนนี้(แต่ยังไม่ขอเล่าตอนที่คุย)...อ๋อลืมบอกไปว่าเพื่อนผมชื่อ "ค็อป" มันเป็นคนที่มุ่งมั่นชอบการประดิษฐ์สิ่งต่างๆ จนบางทีผมก็ประหลาดใจไปว่า สมัยเด็กทำไมมันถึงชอบการประดิษฐ์นัก...แต่แล้วมันก็หยุดไปโดยทางด้านสังคม และ ทางบ้านที่เป็นอยู่...ช่วง ม.ต้น ถึงม.ปลาย ก็มีแวดวงของเด็กที่ชอบเล่นเกมส์กัน ส่วนตัวแล้วผมก็ชอบด้วย มันเป็นช่วงที่สนุกที่สุดในชีวิตกับเพื่อนๆ จนกระทั้งเวลาผ่านไปเพื่อนทุกๆคนก็เริ่มมีหลักมีแหล่งของตัวเองคือ หน้าที่การงานต่างๆซึ่ง ผม และ เพื่อนของผมเอง ก็ยังคงเล่นเกมส์ด้วยกันอยู่....จนกระทั้งได้มีเวลาที่คุยเรื่องชีวิตกัน      เรื่องก็มีอยู่ว่า ในแวดวงสังคม และแรงบีบกดดันของทางบ้านที่ต้องการให้ลูกนั้นเน้นเรียนมากจนเกินไป...จึงทำให้เพื่อนผมตกอยู่ในปัญหาที่เรียกว่า กลืนไม

Do you know da way !!      ในเกมส์ VRChat ผมก็ได้เอาบรรยากาศมาฝากให้ดูกันครับว่าเป็นอย่างไง พอดีว่าก็ได้ไปดึงเอาเจ้าตัวจิ๋วสีแดงเป็น Skin แนวร่วมด้วย จากนี้นก็ do you know da way กัน พอดีว่าไปเห็น Server พี่เค้าเป็นทางการเลยฮ่าๆ เมื่อก่อนไม่เห็นมีน่ะ พอเข้าไปแล้วก็ลองเปลี่ยน Skin กันก่อน แล้วก็บุก do you know da way !!  กันรัวๆครับ ฮ่าๆๆ แล้วไปป่วนที่ห้องอื่นได้ด้วย ภาพบรรยากาศในห้องอื่นๆก็ตามนี้เลยครับ สนุกมาก แล้วถ้าใครมี VR และ รู้ภาษาอังกฤษจะเพลินครับ (ส่วนตัวผมไม่เก่งอังกฤษนะแต่ก็ฮาใช้ได้)   แอบมีติดกล่องกับเค้าบ้าง นั้นคือผมเอง ภาพสุดท้ายก็ต้องมากดดอกไม้ไฟให้สองคนนี้ได้ Love กัน ถ้าเพื่อนๆคนไหนอยากลองก็เข้าตาม Link นี้เลย http://store.steampowered.com/app/438100/VRChat/ ขอขอบคุณมากๆครับ credit ตามลิ้งเลย ส่วนภาพ ผมถ่ายเองจาก Steam ครับ

Hotline miami      เริ่มจากที่ผมได้เล่นเกมส์ Payday 2 ก็เห็นแว็บหนึ่งคือ Hotline miami ที่ผมได้ลองเข้าไปใน SafeHouse ของตัวเองก็ได้เห็น พี่แกได้ยืนเข้าหน้ากำแพงพร้อมกับหลอดไฟรูปหัวกระโหลกสีชมพู..ปนแดงนิดๆ ใส่เสื้อกันหนาว Jacket กางเกงยีน พร้อมกับรองเท้าผ้าใบ ดูจากการแต่งตัวก็เป็นอะไรที่เรียบง่ายมาก ต่อไปก็มาดูหน้าพี่แกกัน      เมื่อลองกดพูดกับพี่เค้า เสียงก็เหมือนกับ Robot พร้อมกับหันหน้ามาเหมือนจะหัวเราะนะ แต่ก็ทำหน้าบึ้งขรึมใส่ปืนที่กำลังจี้หน้าอยู่ (เดี๋ยวกดยิงเลยแต่ไม่ได้ยิงนะ...ถ้ายิงก็ไม่ตายหรอกเพราะเป็นกำลังสำคัญฮ่าๆๆ) และลองดูหน้ากากบนหัวไหล่พี่เค้าซะหน่อย...เป็น Set เชียวหละ ผมก็เริ่มชอบ Style แบบนี้แล้ว เกมส์นี้เป็นเกมส์ Payday 2 ที่ราคาก็ไม่แพงหาซื้อได้ที่ Steam ครับ ตอนนี้ผมยังเล่นอยู่นะ 2018 แล้วนะ