Blogjack-gpt

แนวโน้มคนตกงานเพราะระบบ Ai      หลายท่านที่เข้ามาอ่านตอนนี้อาจจะสนใจในเนื้อหาหัวข้อกระทู้ ซึ่งผมเองได้แนวคิดมาจากพ่อของผมว่า ต่อไปอนาคต คนจะตกงานเพราะต้นทุนจากการผลิตส่วนใหญ่แล้วเริ่มจะมีเครื่องจักรมาทำงานแทนคน เพื่อลดพนักงานประจำ....ซึ่งในอีกไม่นานอาจจะเป็นไปได้สูงมากว่าระบบ Ai จะมาทำงานแทนคน คุณที่ได้เข้ามาอ่าน...คุณเป็นผู้โชคดีแล้วหละ      เริ่มจากงานประจำที่ทำกันอยู่เลย เช่นงานที่เป็นลูกจ้างเค้า ถ้าหากคุณเป็นนายตัวเองอยู่แล้ว มีอาชีพที่มั่นคงนั้นคือนายตัวเองนี่แหละ คุณก็รอดตัวไป....ส่วนคนที่เป็นลูกจ้างอนาคตคุณอาจจะตกงาน ไม่ว่าจะเป็นงานอะไรก็แล้วแต่ที่เน้นไปทางผลิตสินค้า คัดแยกสินค้า แน่นอนคุณคงเป็นเพียงแค่ตัวประกอบซึ่งรอวันของระบบเครื่องจักรมาทำแทนที่ได้เลย...เพราะต่อไปก็จะมีแค่คนเพียงมาดูระบบความเรียบร้อยของเครื่องจักรเท่านั้นเอง....นี่ก็คือส่วนใหญ่ๆของบริษัท งานที่รุ่งในอนาคต      งานที่รุ่งในอนาคตนั้น มีแนวโน้มคือการซ่อมเครื่องจักร...หรือผลิต Ai เพื่อทำงาน หรือสร้างโปรแกรมคีย์ลงไปเพื่อให้เครื่องจักรนั้นทำงานแทนคน....และทุกวันนี้ คนเราคงไม่พ้นเรื่องการซ่อมเครื่องจักรไม่ว่าจะเป็นเ

      สวัสดีครับ ผมชื่อแจ็ค ที่ใฝ่ฝันอยากเป็นฮีโร่สายหลอน...แต่ชีวิตไม่ได้สวยหรูขนาดนั้นเพราะต้องมาทำงานประจำที่ร้านมอไซต์...บางทีก็ทำตัวเหมือนเด็ก อีกอย่างคือ บ้าไปวันๆครับ....ความจริงผมไม่ได้บ้าน่ะผมเพียงแค่เหงา...เหงาอะไรก็ไม่รู้...ภาพที่เห็นนี้เป็นภาพเมื่อ 2 ปีก่อน ผมก็ได้เก็บภาพนี้ไว้เป็นที่ระลึกสู่ความหลังไม่นึกเลยว่าจะเอามาเขียนเป็น Blog ชีวิตได้ ดูจากการแต่งตัวช่างเห่ย และไม่ได้ดูดีอะไรเลย ผู้หญิงก็ไม่ได้มาชอบ เป็นคนหน้าตาไม่ดี อยู่คนเดียวเฟี้ยวกว่าเยอะน่ะ      จวบจนถึงปัจจุบัน ผมก็ได้รู้ตัวเองว่าการที่เราแกล้งบ้านั้นมันทำให้ชีวิตมีความสุขมากขึ้น เพราะเมื่อไหร่ที่เราบ้า เมื่อนั้นเราจะเห็นสังคมที่เดินไปอย่างรวดเร็ว....จนผมตกใจว่าเอะ เรานี้ทำไมเห็นเหตุการณ์ที่เข้าใจโลกมากขึ้น คนอื่นจะมองอย่างไงก็ช่างเขา ขอแค่เป็นตัวขอเราเองโดยที่เราไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใคร...ตอนนี้ผมก็ยังบ้าอยู่น่ะ 555555

     หากว่าโลกใบนี้มีเวทมนตร์ ลำดับแรก..คือผมอยากจะขี่ไม้กวาดแล้วเที่ยวไปรอบโลก สามารถไปที่ไหนก็ได้ตามที่เราอยากจะไป...      ลำดับที่สอง ผมอยากจะทำอาหารเช้า...ของทุกๆมื้อคือ ข้าวมันไก่..ทุกๆวัน และ เสกชุดแต่งตัวตามสไตล์เสื้อยืด กางเกงยีน รองเท้าแตะแบบสบายๆ เพื่อออกไปเที่ยวข้างนอกโดยที่ไม่ต้องมากังวนเรื่องการซักผ้าที่น่าเบื่ออีกต่อไป เพราะให้เวทมนต์ช่วยซักผ้าให้เอง      ลำดับที่สาม เรื่องล้างจาน ผมก็อยากให้เวทมนตร์ล้างจานให้ จะได้ไม่ต้องมือเปียกคราบเลอะของเศษอาหารอีกต่อไป      ลำดับที่สี่ ผมอยากอ่านหนังสือโดยที่ไม่ต้องมาจับหนังสืออีกต่อไป ให้เวทมนต์ทำให้หนังสือลอยขึ้นมาแล้วเปิดหนังสือไปตามหน้าที่เราต้องการได้      ลำดับที่ห้า ผมอยากไปเรียนโรงเรียนการใช้เวทมนตร์ เพื่อศึกษาว่าเวทมนตร์แต่ละศาสตร์ สามารถทำอะไรได้บ้างแต่มีอยู่เรื่อง 2 ที่อยากจะรู้คือ การสร้างประตูมิติ และ การหายตัว...และได้เจอกับสาวๆที่โรงเรียน...น่าจะมีคนน่ารักๆ กันเยอะ เพราะเราหลงสาวที่ชอบถือคฑาแล้วใส่ผ้าคลุม อิอิ      ลำดับที่หก สร้างอาชีพโดยการเขียน Blogger โดยที่ไม่ต้องพิมพ์..เพียงแค่พูดออกมาแล้วพิมพ์ได้เลย...เช่นทุกวัน

     ตอนนี้ผมยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะเอาความรู้ทั้งหมดมากองไว้ที่ไหน...บางเรื่องราว..มันคือความหวังของชีวิตที่จะต้องดำเนินไปเพื่อให้ถึงจุดตามที่ตัวเองหวังไว้...แต่แล้วก็มีความไม่แน่ใจในตัวเอง...หรือยังกลัวว่าจะพลาด...และกลัวว่าจะไม่สามารถทำได้....ขนาดทำไปแล้วก็รู้เลยว่ามันเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่และต้องเอาชีวิตเข้าแลกจริงๆ      ในโลกใบนี้..สิ่งที่สำคัญที่สุดเลยคือ...อารมณ์...เราจะเอาชนะมันได้อย่างไง...มันยากมากจริงๆ...อีกอย่างคือความคิดที่มันอยู่ในตา ที่มันคิดเป็นเรื่องราวไม่มีวันจบ ไม่มีว่าจะได้พักเลย...และในขณะนั้น บางครั้งความคิดจะครอบงำเราให้ไปในทางที่ดีบ้าง ชั่วบ้างเมื่อครอบงำแล้วเราก็อาจจะกระทำไปด้วยความอยาก...หรือ ไม่อยาก...จนกระทั้งสำเร็จลุล่วงไปตามความคิดที่มันผุดขึ้นมา...และไม่รู้ว่าความคิดเกิดขึ้นมาได้อย่างไง....ซึ่งเรื่องนี้คงมีสิ่งที่พิสูจน์ได้คือ พระพุทธศาสนา....      ในบางครั้งผมพยายามที่จะรักษาศีล...แต่มันก็ยากมาก...พยายามที่จะหักห้ามใจแต่ก็ไม่สำเร็จ โดยเฉพาะในเรื่องของกามราคะ....นี่คือปัญหาใหญ่สำหรับผม....ซึ่งการตั้งสัจจะ...กับขันตินั้น..ต้องมีความต่อเนื่องจนกระทั้งหักห้ามใจ